Oostduinkerke

5de versie

Oostduinkerke dorp met voeten in zee,

aan elke teen een zandkasteel,

om de enkels schelpen van wit calciet,

ik kwam er aangeland hand

vol lichaamstaal, vriendelijk onthaal

door zeeman dorpeling, geen beding van

van grote woorden of gevlij,

welkom zeiden zij, vertelden mij

van Dunacapella Dunckercka

hoe Frankrijk het prefix Oost

opdrong in de dagen dat zeevisserij

daagde en garnaalvissers te paard,

hoe zij na het vissen duinkonijnen
stroopten weerszij de grote laan.

Oostduinkerke gooide de netten uit
ving zeemeermin muze van Rilke

Timmermans Farasyn, sindsdien
schrijf ik mijn vingers tot beef herleef

mijn zomertijd, geen onderscheid 

tussen hard en zacht, dag en nacht.

Thierry Deleu