Vogels
Luidruchtig de vogels
kwistig met voorraad stilte. (182)
Eiland van verlatenheid
Ik word ziek aan verlatenheid:
de afstand kringt een spoor in mij,
dat litteken wordt en eiland. (32)
Regenvogels
De regenvogels,
hoe zij schreeuwen uit een verre zee
en wolken dragen in hun vlucht. (38)
De morgen
Misschien is de morgen een witte deur
die zich langzaam openzet. (47)
Jan Van Herreweghe schrijft over Thierry Deleu:
Jaren na Lichtmis
"Bewust doet Thierry Deleu hier afstand van zijn beeldende taal en gebruikt hij een taal die vlot leest en gemakkelijk te begrijpen is, een vertellerstaal, want tenslotte gaat het hier niet om hoogdravende mededelingen maar over zaken van alledag. De chronologische ordening en de praatstijl zorgen voor een hechte eenheid waarin de ontwikkeling van kind tot jonge man op prachtige wijze wordt geschetst. (33) - Jaren na Lichtmis"
Val der Engelen
"Kenmerkend voor de schrijfstijl van de dichter zijn de vierregelige strofen die weliswaar niet afsluiten met een punt,meestal doorlopen, maar door hun lay-out een zelfvertrouwen in beeldvorming uitstralen. Val der Engelen (25)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten