alle kunst is een exorcisme - Otto Dix




drijf je demonen uit: de dwaze
van de middag, de donkere
die des avonds komt

en de rusteloze die achter je loopt
wanneer je vergeefs om de slaap
wil smeken: listig is hij en kwistig
met gezelschap, zelden komt hij
op zijn dooie eentje

leen wat woorden van de leegte,
het scherm dat aanwezigheden
verbergt zoals de voorhang
van een schouwburg en jij bent
zaal en personages, de teksten
zijn geschreven toen je een jongen
was, een blozerd die de wereld
zou veroveren of minstens toch
het meisje van schuin over

je zal jezelf herhalen, namen
aanroepen en gebeden zeggen
om de demon te bezweren:
de gierende die met de eerste
dode kwam, de tierende wiens
stem je zal herkennen
wanneer je droomt van vroeger

drijf je demonen uit, de soepele
en de stroeve, ze zijn
de zonen van de Boze
schrijf, jouw geschriften
zijn een tegengif, schrijf
als een argeloze die niet weet
hoe hij met bekende woorden
deze serpenten doden kan
of minstens toch doen slapen

Staf De Wilde