Demer Uitgeverij heeft het genoegen de NIEUWE GEDICHTENBUNDEL aan te kondigen van
TINE HERTMANS
Dorpsdichter Destelbergen
Prijs € 16,00 (+ €3,00 verzendingskosten),
rekening 979-2241435-61
Indien u zeker wilt zijn van uw exemplaar, dan dient u vooraf te reserveren.
De bundel is vanaf heden te bestellen via: http://www.tinehertmans.be/ of info@tinehertmans.be
In de inleiding schrijft Thierry Deleu:
“Vertoonde de euforie in haar debuutbundel vlug scheuren, nu verdraagt zij beter de zon, zij laat de zee niet zo makkelijk los, de dag blijft langer open en helder.
Zij holt het leven niet meer na, zij relativeert, zij geniet. Deze nieuwe visie op haar leven verwoordt zij sober, wat haar zo menselijk maakt, kwetsbaar, zij beleeft hoop, verdringt vrees, wil aan de andere kant van haar leven de warmte vinden van het existeren, zij zoekt met weinig woorden naar de grootste bedding.”
Boekpresentatie op zondag 10 oktober 2010 om 11u00
Gemeentehuis Destelbergen
Inleiding Nicole Ledegen
Artistieke omlijsting Studio Rinkelsteeltje
Met vriendelijke groeten,
Demer Uitgeverij, de auteur
INLEIDING
Thierry Deleu
"Met De geur van akkerwinde publiceert Tine Hertmans haar tweede bundel. Zij bevestigt mijn eerste oordeel (bij haar debuut De dagen zijn van spinrag): gevoelige, aansprekende poëzie, waarin het aardse, de kosmos en het sacrale met elkaar verweven zijn.
Naar de vorm vertonen de gedichten twee stijlen (het stramien verandert): soms strak en ingebonden, soms vrijer en spontaan. De eerste illustreren het keurslijf waar de dichteres in gevangen zit, de tweede reeks evoceert de andere kant van haar leven.
Twee stijlen, twee inhouden. Vooral wanneer ze postvat aan de andere kant van het leven, is haar poëzie minder persoonsgebonden of lotverwant en daardoor rijker, universeler. Ook dan peilt zij naar de randen van het leven zelf, maar zij creëert een wereld die minder bevangen is, minder beschroomd, minder begrensd qua emotie en bereik. Dit is de paradox en in feite een blauwdruk van haar eigen ervaringen.
Wat ook haar uitgangspunt is, zij zuigt je mee in een wereld van lust, verdriet, liefde, verlies, opoffering, jeugdigheid, ouderdom, dood en geboorte.
dageraad
de dageraad
bloeit open
het universum
spant zijn boog
met gouden draad,
doorkruist de lucht
die zwanger is
van pastellen pracht,
zich weldra zal
ontdoen van haar
subtiele dracht
een langstaartmees
wrijft op een tak
de laatste sporen slaap
uit half geloken ogen
hij zet de toon in
voor het ochtendlijke
ritueel –
gekwetter en gekweel –
daar, boven daken,
kruinen, torens,
boven mijn eigen
nietigheid, zo hoog
Deze twee benaderingen (visies) sporen parallel naast elkaar: twee verhaallijnen die elkaar niet kunnen los laten, beide houden elkaar in evenwicht, verhinderen dat de reiziger (hier dus de dichter) ontspoort in een dip, wanhoop, depressie.
In de gedichten aan deze kant van haar leven worden het noodlot, de verwerking van haar ongemak, de pijn om haar stigmatisering, om het afgestorven lichaam, het blije gevoel om haar slapend lief, om haar kind op een intimistische wijze geëvoceerd, zonder dat de gedichten vervallen in goedkoop sentiment. Deze gedichten wekken de indruk dat de dichteres gevangen zit in een keurslijf tot je verneemt dat je intuïtie juist is. De gedichten aan deze kant van het leven tonen ook in hun vorm haar beperktheid, haar begrenzing, haar beslotenheid.
Wanneer zij afstand neemt, creëert zij ruimte om zich in te leven in de andere kant van haar leven. Je voelt dat zij hier een sprong in het diepe maakt: zij wordt een beetje een vreemde van zichzelf. Na de bangelijke beperktheid kiest zij resoluut voor het leven. Zij maakt zelf een einde aan haar winter en zomert in haar nieuwe biotoop: de dageraad/bloeit open/het universum/spant zijn boog/met gouden draad.
Vertoonde de euforie in haar debuutbundel vlug scheuren, nu verdraagt zij beter de zon, zij laat de zee niet zo makkelijk los, de dag blijft langer open en helder. Zij holt het leven niet meer na, zij relativeert, zij geniet. Deze nieuwe visie op haar leven verwoordt zij sober, wat haar zo menselijk maakt, kwetsbaar, zij beleeft hoop, verdringt vrees, wil aan de andere kant van haar leven de warmte vinden van het existeren, zij zoekt met weinig woorden naar de grootste bedding. Zij schept rivieren, stromen, leven, mensen. Zij laat haar vertrouwde wereld kantelen en zoekt de andere kant, dit is haar om-wereld: de natuur, de mensen van diverse origine,/mix van rassen en van tinten/pluimages, religies en gezindten. Zij is een van hen en samen gaan zij op het pad van leven onderweg.
Een mooie bundel."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten