ZACHT
voor Ginette
Zachtheid die zoveel woorden vergt
zo teder zij mijn wonden zalft
haar naakte hand satijn breekbaar
elk gebaar
wat zij aanraakt dauw gestreeld
tranend in haar ogen zie ik
het glanzen van de dag diepzee
van mijn denken de ochtend
in al zijn facetten nacht
geslepen witte parels
om haar hals
geslepen witte parels
om haar hals
kraalogen op mij gericht.
Thierry Deleu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten