MOEDER - NIET - AANWEZIG
Moeder, nu je er niet meer bent
is alles zo gemakkelijk.
Ik kan gewoon over je praten,
zelfs met vreemdelingen.
Iedereen begrijpt wel,
die een moeder heeft gehad,
wat zij voor je was
en betekende.
Details kan ik gerust weglaten.
Stukjes verdraaide geschiedenis
veeg ik met één hand glad,
omdat dat er niet meer toe doet.
In grote lijnen bewaar je toch het goede
in het hart. Dwaallichten en sterren zijn
van alle tijden. Als schemering
en duisternis.
Uit duizend beelden keren maar enkele
herinneringen steeds terug.
Ik ben altijd kind,
nooit een volwassen vrouw. Bijvoorbeeld:
ik hinkel weer met een blikje zand
in de tuin,
terwijl jij in het zonlicht staat te strijken.
Je lachte naar mij.
Ik vroeg niet waarom.
Jij was de hinkelbaan
die ik blind volgde.
Hannie Rouweler
Geen opmerkingen:
Een reactie posten