Vertaling uit het Engels: Hannie Rouweler.
Demer Press, najaar 2010
Hoger dan de wind,
handen
Høgare enn vinden,
hendene
Knut Ødegård
Gedichten
Dikt
Jostein Sæbøe (M.A.) har arbeidet som lektor i den videregående skolen, som journalist, bokanmelder og gjendikter av utenlandsk lyrikk til norsk.
Han har også arbeidet i Norsk Rikskringkasting.
Jostein Sæbøe (M.A.) is leraar in het middelbaar onderwijs, journalist, essayist en vertaler van buitenlandse poëzie in het Noors.
Hij heeft ook bij de Noorse radio en tv gewerkt.
Website boek: www.lulu.com/content/2331961
De Noorse versies van de gedichten zijn overgenomen met toestemming van uitgeverij Cappelen
De norske diktene er gjengitt med tillatelse av Cappelen forlag
De gedichten zijn uit het Engels vertaald
All translations are from English
Publisher: Demer Press, Belgium
Indien u belangstelling heeft voor deze tweetalige uitgave, kunt u de bundel nu alvast reserveren.
Hij bedraagt euro 18 (inclusief verzendkosten binnen België en Nederland) en kan v.a. september/oktober verzonden worden.
Met vriendelijke groeten,
Hannie Rouweler
Demer Uitgeverij
http://www.demerpress.be/
Mailadres: info@demerpress.be
of hannierouweler@telenet.be
FRAGMENT van een van de vertaalde gedichten:
Donkaard en halvegaren
Dronkaards met zulke prachtige namen
als Konrad of Adolf hingen rond
in de buitenwijken van Molde. Zo nu en dan dreef
hun gezang op de wind naar ons toe: oude, populaire liedjes
of treurige psalmen over het kruis
en bloedende zijwonden. In de buitenwijken zwierven ook
de halvegaren, b.v. Lundli, die van
de middelbare school was weggestuurd: Nachtenlang hakte
en zaagde hij in grote bomen, het geluid drong, ons kinderen,
onze slaap binnen, vermengde zich met onze dromen
over vliegen boven daken, of grote vissen optrekken
uit meertjes die naar de eindeloze bodem toe steeds donkerder werden
Op een dag was zijn kruis klaar, Lundli liep
langzaam in zijn witte laken door de Hoofdstraat
met het machtige kruis op zijn rug.
Na hem volgden de dronkaards, Konrad, Adolf
en de anderen, en daarachter een groep kinderen: ik hield
een wilde kastanje van de boom op het kerkhof stevig in mijn zak vast.
Lundli riep in een heldere tenor en falsetto GIJ ZULT UW KRUIS
OP U NEMEN EN MIJ VOLGEN ZEGDE DE HEER! Zijn woorden
sloegen als vuur naar Konrad en Adolf, hun dikke
dronken lippen antwoordden: Volg mij, zegde de Heer!
En Halleluja! En Halleluja! Hun witte handen
dansten als vleugels in de lucht
De boete doende parade passeerde het Alexandra Hotel.
In de bar gloeiden de roze gezichten van homo’s
en lang gescheiden mensen in het raam: dronken tuimelde Jens de homo
in een geruit verkoperkostuum en stropdas van de treden van het hotel
naar beneden en voegde zich bij de stoet. Oude tin
smid Hansen, dertig jaar gescheiden, met het hart vol
spuug van zijn eigen kinderen, kwam er langzaam
glijdend achteraan in zijn verfrommeld veel te
strak zittend trouwpak en schuddende maag: Stapte
in de hielen van de gekke Lundli, die zong VOLG MIJ
VOLG MIJ ZEGDE DE HEER WANT DE GEZONDE MENSEN
HEBBEN GEEN DOKTER NODIG MAAR ZIJ DIE ZIEK
VAN ZONDE ZIJN KOMT ALLEN KOMT ALLEN DIE
GEZONDIGD HEBBEN en vanaf
de kade kwam de oude meid Karen, vel over been,
die het voor een pint bier deed en
de broekritsen van de stad beter kende dan de vrolijke
naaisters: Vanuit de schuren en havenriolen
kwam ze de optocht binnendwarrelen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten