Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

2 maart 2010


Wat zou het leven van een kunstenaar wel kunnen inhouden, blijkt de vraag. Heb mij ingeschreven voor Canvas-wedstrijd (vrt en rtbf), en moet mijn werken afdroppen heel vroeg in de morgen op zondag in Muzee in Oostende. Dat is op zondag werken dus, en één of twee dagen later alles weer komen afhalen want eens men het heeft over commissies in dit land, en niet katholiek zijnde, mag u het vergeten. Niet eens recht op speciaal tarief bij de NMBS om er te geraken, en ik zou dan wel ook moeten betalen voor Ensor-tentoonstelling waar niet één Oostendenaar naartoe gaat. Zo gaat dat. Maar heb ik affiches gemaakt in oorden waar er perverse mannen en vrouwen zijn want allen ook kaloot. Zij die niet meegaan met onze tijd want zijn ze herleid tot die vrt en rtbf daar waar de elite op duizenden tv-zenders zapt, en zich verwondert over verouderd Europa, nu het duidelijk is dat America dat ook zou zijn, en het 'Yes we can'-syndroom puur fake is, dus ook onmogelijk. Dat is toch wat ze melden. Ik ga dus op maandag het centrum van Brussel in (met die goedkope want geen kleur) affiches. Die rijken met die duizenden zenders en abonnementen op weekbladen in kleur lachen met wat ik doe, en melden dat ik niet mee kan, en de mensen dat ouderwets gedoe niet moeten hebben, nu ze tekeningen (van terroristen?) rechtstreeks van gsm in het nrc krijgen, daar waar wij aan autobevrediging doen. De vrouw van redactie van 'De Morgen' was weer op haar plaats, maar ze begrijpt niet dat ik daar binnen kan als zij daar niet is zodat ze bereid is met mij te spreken nu ze mij kent. Maar dat is de realiteit niet zodat ik met lege handen weg ging. Eens in het centrum verwondert het mij dat het dan toch leraars zijn die leerlingen in kaffees doen binnen gaan met de vraag wat ze nu zien. Want moeten we het toegeven: de mensen zijn blind en niet opgevoed om te zien noch te weten tenzij te doen zoals elk, voor en na die duizenden zenders op tv. Na het afzien vanwege lawaai gedurende gans het week-end omwille van een buur die neo Franquist is, lees ik op maandag op de eerste pagina van 'L'Humanité' : l'Espagne résiste. Er klopt iets niet, zeg ik dan tot mezelf, denkende dat die communisten, of wat er van overblijft, geïnfiltreerd zijn en leugens verkondigen. Maar nee, mijn realiteit is niet de realiteit van de media. Dat is bij elk zo toch. Of niet? Maar de opera dezelfde dag dat zijn dan zo'n vijftigtal jonge leerlingen op bezoek waaruit blijkt dat ze zo hip gekleed zijn dat het dus wel degelijk gaat over een elite. Oef. De nederlandstalige bibliotheek is verhuisd naar juist de andere kant. Dat is nu beter, althans in het 'kanaliseren' van een moeilijkere jeugd met minder poen, met name de allochtone. Daar waar het schoentje wringt, is bij die katholieke scholen of zelfs atheneum net naast de Basiliek. Vulgaire jongens, die roepen bij het aanzien van een overgebleven wandelende bijna ondergedoken 'rabbijn': "Va baiser ta mère!" (neuk jouw moeder). Hun kledij is afschuwelijk want allen in dezelfde donkere kleuren met lelijke jeans. Ze zijn dus carceraal bezig op sommige plaatsen, andere weeral niet. Al dan niet ver van scherm, en wat "de top" van de hiërarchie bezig hield om tot een 'andere' pseudo elite te behoren : Seneca en pater Damiaan. Eigenlijk geleide zelfmoord. Er klopt iets niet. Maar ik zie een opening in het Rits-kaffee (met piano). Ik heb dat gekend als leegstaande pand. Nu is dat onderwijs (?). 'De Markten', vlaams cultureel centrum, een beetje verder is banaal met zijn dagschotels evenals 'habituees' van (katholiek) belgische pers. Men wordt in dat vlaams huis opgediend door franstaligen, die weigeren nederlands te spreken. Mijn bladje wordt er onmiddellijk gescheurd, maar dat overkomt me telkenmale in katholiek onderwijs, in tegenstelling tot ULB waar een andere ware elite me bedankt en erotisch behaagt. De doorsnee student van RITS (filmschool (?)) is dan even passief en egocentrisch dan aan de VUB : ze interesseren zich voor niets, dan dat wat nodig is voor (hun) carrière. De 'achterkant' van concertruimte 'Ancienne Belgique' (Steenstraat) is nu pas verbouwd, maar voor incrowd, dus ook niet meer voor mij. De blonde van het 'Beurs-theater' is dan wel emotioneel, geïnteresseerd, ook vandaag, maar niet zo intelligent want begrijpt nog niet waarom ik cultureel bezig ben (werkt (?)), en in niks luk eigenlijk in tegenstelling tot die katholieken, die ook met de subsidies gaan lopen. Le centre 'Mag', cultureel huis van de magrebijnse gemeenschap, is dicht op maandag maar met een fatastische culturele & pedagogische openheid (net zoals Sabena indertijd) ; alleen vervallen ze zoals elk nu in dat mediatieke gedoe, zodat voor hen er één dichter is in Vlaanderen, en dat is Tom Lanoye. Net zoals er maar één tekenaar is in Vlaanderen, en dat is Kamagurka. Vandaar zijn pretentie, nu wij in niks lukken. En zo ben ik rond, en ga ik dus dan huiswaarts. Ooit vertel ik u dan wat ik 's nachts doe, tijdens een aardbeving na Belmondo op tv...

http://www.bloggen.be/ppitteman

Geen opmerkingen: