Meuk
De koningsappelman zit op de centen.
En dat ofschoon hij er heel veel van heeft.
Hij hoort vast bij het gilde van de krenten:
zo druk met hebben dat men er niet leeft.
Het geld groeit op zijn rug en in de bomen,
daar in die bongerd van hem met die muur,
waar buitenstaanders nimmer mochten komen,
zo zocht hij achter ieder zoetje zuur.
De koningsappelman z’n dood was schurft.
Hij kwam ten leste aan een tragisch einde.
Een rover die zijn geld wou, sloeg hem murw
Toen was het uit, als centenzitter zijnde.
Dat strekte de fazantenzot tot lering:
wees rijk, wist hij, maar toon slechts slechte nering.
Leo van der Sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten