Thierry Deleu
Liefde en dood op Sint-André
Razor’s Edge Editions
2009
Ik heb genoten van dit boek, het eerste dat ik las van Deleu. Genoten, maar heel vaak omdat de tranen me nader stonden dan het lachen! Of omdat wat ik las me zo herkenbaar leek.
Mensen die houden van avonturen met veel peripetieën, raad ik de roman niet aan. Maar wie houdt van een prachtig weergegeven sfeer, van mooie beschrijvingen, van gevoelens, van filosofische bespiegelingen tussen de regels door, zullen dit boek met veel empathie lezen! En genieten. En waarschijnlijk, net als ik, af en toe hun lectuur even moeten staken. Niet omdat het vervelend wordt, want dat wordt het nooit, maar omdat het verhaal echt te aangrijpend, te ontroerend, te levensecht overkomt. Alles wordt zo intens, zo diepgaand verwoord (en is tegelijk zo eenvoudig mooi) dat het lezen soms te zwaar wordt. Net als een Ierse ballade dat kan zijn (deze vergelijking kwam bij mij op nog voor ik las dat Dirk, het hoofdpersonage, van die muziek houdt).
De roman bestaat uit drie delen. Omdat ik het verhaal niet wil verklappen (jawel, hoor, er zit een heel mooi verhaal in!) ga ik niet vertellen in welke volgorde ze voorkomen. Wie zich het boek aanschaft, zal het wel vanaf de eerste bladzijde doorhebben (tja, zodra je begint te lezen is het gegeven wel een beetje voorspelbaar). Maar in welk boek is dat niet het geval? Een detective zal altijd aan het einde van een politieverhaal de dader vinden, geliefden zullen op de laatste bladzijde altijd ofwel verenigd ofwel gescheiden worden, en aan het einde van een biografie mag je enkele regels over de dood verwachten. Alles is immers al geschreven, dus als je nog romans leest in deze tijd, is het vooral om de manier waarop ze geschreven zijn, niet?
In een van de delen lees je een aantal bladzijden ‘geschreven door Dirk’ die geniet van het gezelschap van de liefde van zijn leven, Marie. Dirk is een heel gevoelige man, een dichter, met een groot ‘kosmosgevoel’ dat hem in deze tijd echt siert, want hij neemt geen vrede met de uitleg van actuele wetenschappers dat ons leven zich alleen hier en nu afspeelt. Marie gaat niet altijd met hem akkoord, maar ze vormen een prachtig duo.
En dan wordt Marie heel ernstig ziek. Nee, ik vertel niet wat ze aan de hand heeft. Zal ze sterven? Dirk vreest het even.
In een ander deel van de roman lees je Marie (in een heel andere stijl!) spreken over Dirk die ze zo mist. Ze beseft maar al te goed dat hij de man van haar leven is geweest. Dat ze soulmates zijn. Heeft Dirk haar verlaten? Nee, ik verklap niets!
En dan is er nog het deel waarin je brieven leest. Van Dirk aan Marie, die in dit deel niet lijfelijk aanwezig is. Brieven die nooit werden verzonden.
Dat deel heeft me, eerlijk gezegd, het meest aangegrepen. Omdat het je Dirk (toch de hoofdpersoon van het boek) zo goed leert kennen (en dus waarschijnlijk ook iets zegt over de auteur). Hoewel? Ik heb van mijn meest fantasierijke boek zo vaak moeten horen dat het wel heel autobiografisch moest zijn! Alleen mijn echtgenoot en onze kinderen zagen meteen in dat de meeste zaken uit mijn fantasie waren geboren.
En omdat het bij mij reminiscenties oprakelde. Aan brieven die ik elke dag schreef aan mijn grote liefde die ten gevolge van een hartinfarct drie weken in het ziekenhuis verbleef. Brieven waar alles aan bod kwam: wat ik deed, wat ik dacht, wat ik hoopte, wat ik miste, herinneringen, verwachtingen, bespiegelingen, filosofische bedenkingen, enz.
Hij ontving die brieven wel, in tegenstelling tot Marie uit Liefde en dood op Sint-André, maar daar hij geen schrijver is - ook geen brievenschrijver - bleef ik drie weken zonder klankkast. Nu, Dirk bleef twee jaar zonder respons, en Marie kreeg de brieven zelfs niet aan.
Ik weet dat een boek alleen maar ophemelen heel ongeloofwaardig overkomt. Dus nu nog even enkele negatieve puntjes.
Soms gebruikt Deleu Vlaamse woorden in plaats van AN-woorden (bijvoorbeeld ‘zetel’ versus ‘luie stoel’, ‘verhuis’ versus ‘verhuizing’, enz.). En af en toe kom je een slecht geplaatst afbrekingsteken tegen. Maar dat ligt volgens mij niet aan de auteur!
Jessy Maesen
Thierry Deleu, Liefde en dood op Sint-André, Razor’s Edge Editions, 2009.
15 € over te schrijven op 000-0900214-54 van de auteur, Oostduinkerke.
Buitenland: IBAN BE42 0000 9002 1454 EN BIC BPOTBEB1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten