Ingezonden door Ruud Poppelaars

Reisimpressie van een vreemdeling

Umeu Bartelds, Rotterdams dichter, geboren 1990,

Guinee-Bissau (West-Afrika) op locatie met Columbiaans-Amerikaanse muze

Dat het dan de nacht is die ons uit het vage licht opgraaft en in een nieuw graf legt. Dat ik de verwonderde klaagzang ben van een vogel die boven de sawa's het overvloedige najaarsseizoen hervindt. Dat ik je naaktheid heb gezien door een sleutelgat van licht en op slag weer maagd ben geworden. Dat is de vrijspraak van onze liefde.
Nu staan we tegenover elkaar en mijn hand die vindt een weg. Jouw borst die zich zo gewillig legt in de som van mijn vingers.
Ons hart ontbindt op het ritme van de slag, bezwijkt en stolt, vordert in de nacht van maanzaad en amandel.
We weten dat geen bestemming er nog toe doet, en toch vertrekken we. Jij draagt een kaars en een kaart, ik teken een klaproos in het zand. We bidden vaarwel en springen van de rand. Zo zullen onze stemmen barsten in de teraardebestelling van de schemering beitelen.

Zo schreef mij Umeu Bartelds otojeu op 14 juli 2009 per mail; vanuit de verte; hij was 7 maanden onderweg; begonnen in China, daar in de drie grootste steden in het noordoosten geweest; Shanghai, Beijing en Xi'an. Daarna per roadtrip door Nieuw Zeeland. De volgende halte was Australië. Daar heeft de hij de dichter de hele oostkust afgereisd, van Sydney naar Cairns en van Adelaide weer terug naar Sydney. Een groot deel daarvan gelift. Na drie maanden backpacken en smerig werk doen, gaan uitrusten in Thailand. De grootste toeristische attracties inclusief Bangkok bezocht. En tot slot een paar weken op Bali vertoefd “en toen zat ik weer in een vliegtuig richting Schiphol” aldus Umeu (die overigens ook op internet publiceert onder de naam The Stranger).

En dat het niet altijd meezat blijkt onder andere uit dit postje van 15 maart 2009:

“…ja met mij is alles goed, D ik zit in Sydney nu, great out here! hoe gaat het met jou? De laatste paar dagen in New Zeeland waren saai en eentonig en uiteindelijk vruchteloos. We hebben onze van niet kunnen verkopen, dus nu laten we dat ding verkopen door iemand anders. Nou maar hopen dat hij er beter in is dan wij…”

of deze van 1 juni 2009

“…nog 2 maanden, of misschien anderhalve maand nog, ligt aan hoeveel geld ik verdien deze week met door vieze holen kruipen en een huis termiteproof maken: P
Verder is alles goed:) …”

Je hebt een poëtisch verslag geschreven van je reis, kun je daar wat meer over vertellen?
Het is eigenlijk een groot prozagedicht. Het bestaat uit een proloog, epiloog en een hoofdstuk voor elk land dat ik bezocht heb. Elk hoofdstuk heeft acht strofen van acht regels. Ik weet eigenlijk niet waarom ik dat getal zo gekozen heb. Toeval? De opbouw is geïnspireerd op het boek Freddy Neptune, van Les Murrays, een Australische dichter. Het is heel erg beeldend en er zijn ook wat oudere gedichten doorheen gemixed. Wanneer het echt helemaal af is hoop ik het uit te kunnen geven.

Hieronder een voorbeeld: Voyaga: Terra Incognita

Om mij heen lag de wereld als een hoer met goddelijke rondingen.
Zoveel kleuren. Ik ben opgegroeid in een schemerwereld,
het land van grijs wolvenlicht; Alles is er grauw zelfs de diepte
in de ogen van de maagd met Helleense borsten. Maar dit land
riep mijn naam niet, ze schreeuwde het: Umeu, kind van Sirius,
betreedt mij! Ontmaagding; ik kuste de aarde en toen ik opkeek
zag ik een circus van paars Arabische doeken. Duitse herders
onderhandelden met volbloeden over de prijs van een Thaise

Reserveerde je vaste momenten om te schrijven?
Eigenlijk niet, ik heb ook veel minder geschreven dan voordat ik weg ging, ook veel minder dan dat ik dacht dat ik zou doen. Maar ik maakte me daar toen eigenlijk niet zo druk om, ik had veel te veel plezier. Eric Rosseel die heeft me daarop gezegd dat een blij mens niet dicht.

Een laatste vraag dan; Heb je nog een visie op de toekomst? Of een plan?
Ik ben nog niet helemaal gesettled in Nederland, ik heb dan ook nog niet echt een concreet plan. Ik heb wel een hoop ideeën, maar daar kan ik nog niet veel meer over zeggen. Ik ben zoals gewoonlijk elke eerste woensdag van de maand in de Dichtclub van Rotterdam en verder doe ik mee aan wedstrijden als Write Now. Wel organiseer ik voor volgend jaar Valentijnsdag een podium met dichters voor de onthulling van een kunstwerk in Delfshaven, Rotterdam. Dit is de website http://www.magichappens.nl/lockoflove/autoviewer/default.html
Binnenkort zal daar ook meer informatie komen te staan over het podium en de daaraan verbonden wedstrijd.