CONTACT MET HOGE HEREN
Elke cultuur heeft zijn eigenaardigheden.
Dat geldt voor Nederland en België
in omgangsvormen en communicatie
maar sinds ik hier woon valt het mij op
hoe muzikaal België wel niet is,
vergeleken met het Noorden.
Als ik telefonisch word doorverbonden
door een leger secretaresses en telefonistes,
dat als een muur functioneert naar hogere heren
dan krijg ik Opera Muziek te horen. Ik wacht geduldig
een minuut, twee minuten, drie minuten totdat de aria
voorbij is en een nieuwe Opera te beluisteren valt.
De hoge heren zitten niet op hun plek, de dames nemen de
telefoon niet terug met melding van onbereikbaarheid
of afwezigheid. Daarna nog eens opnieuw gebeld
en opnieuw hoor ik Opera Muziek door de telefoon klinken.
Straks horen we nog haiku’s van een geletterde politicus
en is het gedaan met de muziek. In België is het vaak
het een of het ander. Of het ander of het een. Niets gaat tegelijk.
Men leert een land zo kennen als een beschaafde natie
waarbij muzikale klanken bij het wachten als een vanzelfsprekendheid
wordt gebracht om het wachten te verzachten. Zonder de verbinding.
Hannie Rouweler
Geen opmerkingen:
Een reactie posten