Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

16 augustus 2009




















Crisis?


Ik ben een ongebreidelde levensgenieter. Ik ben niet conservatief nederig. Ik ben echter niet verdoofd door het heersende neoliberalisme, met de slagzin “ik koop, dus ik ben”.
En toch lijkt het erop alsof nu een aantal zaken bereikt is waar de oermens slechts van kon dromen. Ik denk aan de onbeperkte stroom van alle soorten vruchten, aan de afstelbare binnenklimaatregeling, aan de moderne media.
Heeft de moderne mens daarmee de ideale toestand van weelde en overvloed bereikt?

Ik opteer helemaal niet voor een conservatief pleidooi van schuld en boete, een soort van “vernieuwde nederigheid”.
Wij leven in een tijd waarin de mensen niet langer veroordeeld zijn tot zware lichamelijke arbeid of onderworpen aan een knellende moraal. Laten wij onszelf niet belasten met een nieuw schuldgevoel (zondebesef). Ik heb geen schuldgevoelens (meer).

Voor de meeste westerlingen zijn welvaart, veiligheid en vrijheid enorme toegenomen; woorden als “schaarste” en “tekort” doen geen recht meer aan de huidige situatie. Maar… bij gebrek aan gebrek verzinnen velen daarom tekorten en vergroten minieme toestanden enorm uit.

Door dit gebrek aan realiteitszin is het moeilijk om goed om te gaan met de crisis. Deze nieuwe ethiek staat haaks op wat ik wil en hoe ik leef. Ik ben echter geen egoïst pur sang: om te voorkomen dat deze ethiek ons verpest, ben ik voorstander van een nieuwe ethiek, van nieuwe waarden, een nieuwe moraal, nieuwe omgangsvormen.

Ik breng de boodschap van de verandering.
1° Wij moeten niet naar het mogelijke, maar naar het onmogelijke verlangen.
2° Wij moeten ons afkeren van slechte gewoonten, zoals ingesleten ondoordachte meningen en voorstellingen.
3° Ik ben voor een derde generatie van liberalen: de cultuurliberalen.

Wat is cultuur? De nieuwe cultuur heeft allerlei vormen, zoals sereniteit en mystiek, kunst als spiegel en als magische bol. Cultuur is ook spanning tussen het gewone leven en het avant-gardistische. Deze spanning moet blijven.

Wie niet door het meer-dan-grote wordt gegrepen, behoort niet tot de Homo sapiens.

Georges

Geen opmerkingen: