Leuven-Hageland
'Ik wil laten zien hoe de wereld van het grotegeld werkt'
09-07-2009
Pag. 8
Bob Mendes schreef een ambitieuze thriller over Lernout & Hauspie
"Bob Mendes heeft met Vuil Geld een nieuwe en ambitieuze thriller uit, die speelt tegen de achtergrond van de zaak-Lernout & Hauspie. Het is het moeilijkste boek dat Mendes ooit geschreven heeft," zegt John Vervoort.
"Mijn grootste schrik is dat ik één boek teveel schrijf. Het boek dat ik zelf nog fantastisch zou vinden maar waarvan de buitenwereld zegt dat ik beter was gestopt."
Bob Mendes is dit jaar 81 geworden. Dat betekent niet dat hij het rustig aan doet. Hij is vaak op Antwerpse golfbanen te vinden.
"Je leeft er tien jaar langer door," beweert hij.
Onlangs toonde Canvas in de prachtige reeks Verloren land een emotionele documentaire over de zoektocht van Mendes naar de ware toedracht van de dood van zijn vader, die tijdens de oorlog gedeporteerd werd naar Auschwitz. En hij heeft met Vuil Geld een nieuwe en ambitieuze thriller uit die speelt tegen de achtergrond van de geruchtmakende zaak rond Lernout & Hauspie, het spraaktechnologiebedrijf dat failliet ging door allerlei financieel gesjoemel.
Bob Mendes: "Het is niet eenvoudig om een spannende plot te bedenken tegen de achtergrond van een boeiend maar complex verhaal rond het failliet van een spraakmakend bedrijf. Dat laatste is letterlijk en figuurlijk te nemen. Voor ik dertig jaar geleden begon te schrijven, was ik accountant en auditor, dus ik ken de financiële wereld. De rol van een accountant en auditor in een bedrijf in volle ontwikkeling is niet makkelijk. Hij zit altijd tussen hamer en aambeeld. Aan de ene kant moet hij verzekeren dat alles binnen de regels van de wet verloopt, aan de andere kant kan hij ook niet alle kleine lettertjes van een zeer complexe en haast onoverzichtelijke materie kennen en daarbij alles in de gaten houden. Een bedrijf in volle expansie zit op een rollercoaster die soms moeilijk te stoppen is. In ieder geval is het niet altijd zwart-wit."
Het lijkt alsof u Jo Lernout en Pol Hauspie in dit boek wil verdedigen.
"Ik wil ze verdedigen noch beschuldigen. Omdat ik wat thuis ben in die wereld, wil ik mijn lezers laten zien hoe het werkt. Natuurlijk hebben L&H fouten gemaakt, zijn ze goedgelovig geweest en hebben ze zware risico's genomen. In het begin waren wij allemaal onder de indruk dat een Vlaams bedrijf vanuit het niets de wereld leek te zullen veroveren met innoverende technologie. Hadden de twee stichters hun aandelen op tijd verzilverd, dan waren zij nu schatrijk en zonder zorgen geweest. Het is mijn overtuiging dat wat zij misdaan hebben maar een fractie is van wat de grote banken en andere geldschieters op hun kerfstok hebben. Misschien waren beide stichters heel knap in hun vak, maar als leiders van een economisch bedrijf dat heel snel groeide en heel snel moest groeien in een sterk concurrentiële markt, hebben zij zeker foute beslissingen genomen of zich op een foute manier laten bijstaan. Om een dergelijk bedrijf uit te bouwen heb je heel snel heel veel geld nodig. Dus verschijnen er dubieuze investeerders met koffers vol geld dat niet altijd proper geld is. Daarom heet het boek ook Vuil geld. Eigenlijk moeten zij elke euro die binnenkomt, kunnen traceren. Maar dat is onmogelijk."
Is dat dan niet de taak van de accountant of de auditor?
"Zo eenvoudig is dat niet. Bij een bedrijf als L&H komt er geld van over heel de wereld aanwaaien. Er zijn aandeelhouders die plots een groot pakket aandelen kopen maar dan ook meteen een stoel in het directiecomité eisen. Anderen willen wel investeren maar zien hun naam liever niet in allerlei lijsten verschijnen. Er is de zeer ingewikkelde wet. En ondertussen draait de wereld tegen een rotvaart door. Probeer dan maar eens in alle omstandigheden het hoofd koel te houden en de juiste beslissingen te nemen."
Vuil geld is nog eens een echt ambitieus boek. Dat was een tijd geleden.
"Dit was echt een heel moeilijk boek om te schrijven. Je moet een complexe economische achtergrond, die weinigen mensen kennen en die voor de meesten behoorlijk saai lijkt, vermengen met een geloofwaardige en spannende plot. Dat was niet vanzelfsprekend. Het grootste compliment dat ik bij dit boek kan krijgen, is dat een lezer die niks kent van de wereld van het grote geld mij vertelt dat hij het niet alleen een spannend boek vond, maar dat hij ook een degelijk inzicht heeft gekregen in hoe die wereld werkt. En ik ben dubbel trots wanneer mensen die die wereld wel kennen mij vertellen dat ik een heel geloofwaardig verhaal heb geschreven waarbij ik nergens stommiteiten heb begaan of flagrante fouten heb gemaakt. Trouwens, binnen een paar weken zie ik Jo Lernout. Dan hoor ik uit de eerste hand wat hij van mijn boek vond en hoe ver of dicht ik de waarheid benaderd heb. Als hij het mij wil zeggen natuurlijk."
Nieuwsbrief Bob Mendes.
http://lists.mendes.be
Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans
Stichtingsdatum: 1 februari 2007
"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"
"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.
Stichtingsdatum: 1 februari 2007
"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"
"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten