TAAL
Sire,
Ken uw land,
Ken uw volk, ken zijn streken.
Let op uw taal.
Uw spraak klinkt als het gekras
Van vingernagels op het schoolbord.
En de taal is, zoals u weet, gans het verdomde volk.
Als het mort,
Wet dan uw tanden
Want, naar verluidt, bent u
Als volksvriend nr. 1
Ook het best geplaatst om het tij
Tegen u te doen keren.
Uw vaderen hadden
Met hun woekertaal
Het land verdeeld in knechten en heren.
Dus sire,
Strooi kwistig met stroopwafels
En suikerbonen, tooi ons met de tricolore,
Aanvaard minzaam onze zelfgemaakte ruikers en koekjesdozen.
We zijn dan slechts de vox populi,
Sed vox!
Sire, u blijft onze nationale paradox.
Uit: “De vorstelijke gedichten” (2009)
Johan van Cauwenberghe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten