en dit is een herhaling van mijn vorige gedicht
ook hier begin ik met 'en' en wat volgt
is een herhaling van mijn vorige gedicht
dat ook begint met 'en' en een herhaling is
van mijn oorspronkelijkste poëtica
(kortom: dit is het vierde gedicht)
(er is geen enkele regel die stelt
vierde keer goede keer)
al lijkt mijn hoop ijdel ik mag graag geloven
dat dit zo niet is want ik leef op hoop
ik leef niet of zo min mogelijk op wat ik koop
ik koop niet veel
het is onmogelijk alleen daarvan te leven
ik leef sporadisch dan heb ik altijd nog over
(de prijzen slaan sneller op dan dat ik
versies van dit gedicht kan maken - je kan wel zeggen
dat mijn levensstandaard krimpt in of tijdens dit gedicht)
en wat ik koop koop ik op hoop
want je weet nooit wat je koopt natuurlijk
als het product niet aan de gewenste eisen kan voldoen
draag ik het niet terug
dat scheelt verplaatsingskosten
op lange termijn win ik met deze strategie
ik loop nooit meer over van verontwaardiging
dat heb ik afgeleerd, vroeger was ik nooit verontwaardigd
in een emmer, die liep altijd over
(het effect bleef uit en daarom ben ik ook gestopt
met 3/4 van mijn reguliere aankopen)
ik blijf van de straat en schrijf nu
een gedicht
(deze versie verschilt in deze
vroeger stond daar
'dit fijne gedicht')
light
ik koop een nieuwe fles limonade
omdat de oude uit is
de bedenking makend dat het er niet toe doet
zolang we gezond blijven
zo low-fi is deze limonade
altijd verkrijgbaar als vredesdrank
om de vrede doordeweeks te vieren
in andere stukken koelen ze hun woede
bij een glas limonade en is
een anderhalveliterfles geen evidentie
maar zij hebben minder te vieren
dus is het toch weer rechtvaardig
amorf
o en ik zou de wolkenpracht beschrijven
die wordt veroorzaakt door de invalshoek
van de ondergaande zon
maar de oude meesters kan ik niet evenaren
en wie leest de oude meesters nog?
een enkeling blijft ze herlezen en heeft geen
goed oog op de toekomst enzo
op wat volgt op de korte opleving van
zo veel en zo schone wolkenpracht
en ik ben enkeling noch oude meester
(ik ben een begeesterde jonge man die
alleen oog heeft voor lieve meisjes
met zwart haar, of blond, of roest)
en ik slaap alleen vannacht
ik zal een beetje zitten luisteren naar liedjes
want de zon is nu toch al onder
Peter Van Synghel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten