Spaanse Herberg
van de stad waar ik woon
herinner ik me
de onzichtbare toegangspoorten
de hoeren die toen nog Frans spraken
plus de paar dromen
de pittige sauce ostendaise
en de slechte manieren
die ik er binnensmokkelde
mijn kelder is ondertussen gelukkig ruimer
dan de gaten in mijn geheugen
ruimer dan de wijsheid
die me onomkeerbaar bedorven heeft
wat maal ik erom
dat alles bijwijlen onderloopt
en via vergeten riolen
terug naar zee stroomt
ik bewaar enkel nog
een foto van zij
die eertijds in de lauwe golven
verdween
en in Londen de wereld verbaasde
Eric Rosseel
18 dec. 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten