Hotel New Flandres
Bavard & Ricochet
Sterren en dichteressen
Over het sterrensysteem als parodie
Doel van deze blog is de receptie van Hotel New Flandres te documenteren. Onze in strak Virginrode mantelpakjes gestoken receptionistes waren dan ook erg blij met de aandacht die professor doctor Hannie Rouweler van de universiteit van Diepenbeek in, jawel, Vlaams-Limburg aan het hotel besteedt.
Zeverland
Professor Rouweler is niet alleen een autoriteit op het gebied van de postexperimentele Vlaamse poëzie, zelf is ze ook geregeld en gelauwerd dichtende. Ondanks haar zelfgekozen exil naar Vlaanderens meest oostelijke provincie, verlangt ze mateloos naar weidse zeegezichten, wat zich weerspiegelt in haar bestselling literatuur. Op haar webstek maakt ze de kunstliefhebbers onder ons daar attent op: “Rouweler heeft een hang naar de zee,” zo heet het daar. “Ze woonde in de Bloemendaalse duinen, gedichten van haar hand hingen als posters op zeestations door het ganse Zeverland en op de Waddeneilanden behoort ze tot de best selling dichters.”
“In Nederland is dat gelukkig beter”
Professor Rouweler blijkt nogal gemengde gevoelens te hebben over HNF. Ze noemt het “een mooi boek, met veel tekortkomingen.” En ze vervolgt: ‘Er ontbreekt een flink aantal dichteressen, uit België, die de laatste jaren een bundel gepubliceerd hebben. De selectie is weer typisch mannenwerk geweest. Geen vrouw behoort tot het selectie team wat ik wel heel vreemd en ouderwets vind anno 2008. In Nederland is dat gelukkig heel wat beter. Daarnaast ook een ongelijkheid in keuze: van sommige dichters zijn zeer veel verzen opgenomen, waarvan ik me afvraag wat de reden hiervan is. Van andere dichters is te weinig werk opgenomen.”
We willen blablabla professor Rouweler alvast blablabla onze excuses aanbieden voor de talrijke omissies. We hebben inderdaad tientallen Belgische dichteressen over het hoofd gezien die tussen 2005 en 2008 belangrijk werk hebben gepubliceerd, werk dat, gezien zijn grensverleggende aard, ook nog cruciaal is gebleken voor de innovatie van de Nederlandstalige literatuur. Toch rekenen we erop dat recht zal geschieden wanneer deze dichteressen ongetwijfeld in groten getale de nominatielijst van de VSB-poëzieprijs zullen bevolken. We kijken ook reikhalzend uit naar hun massale optreden op de festivals der Lage Landen.
De beklemming van professor Rouweler
Tot onze grote spijt kreeg prof. dr. Rouweler een “beklemmend gevoel” toen ze kennis nam van onze introductie:
“Hoewel het initiatief wat mij betreft in orde is om de Vlaamse Poëzie apart te zetten, en in de bloemetjes, vind ik de verantwoording (voorin het boek) eng en beklemmend: allereerst vind ik het getuigen van een verregaande arrogantie in waardebepaling van de hedendaagse Vlaamse poëzie om dichters in te delen in sterren: wie bij de categorie 1 ster of 4 sterren behoort. Alsof we in een restaurant aan tafel gaan. Een degradatie van wat poëzie eigenlijk is. Het is zelfs lachwekkend zodat ik hoop dat heel snel weer een verstandige Nederlandse bloemlezer zich gaat bezighouden met bloemlezingen, waarbij ook de Vlaamse poëzie betrokken is, zoals wel vaker. Hiervan zijn talloze voorbeelden.”
Als literatuurwetenschapper en praktizerend kunstenaar, waarvan in Nederland talloze voorbeelden bestaan, en in de bloemetjes, had prof.dr. Rouweler toch kunnen vermoeden dat het sterrensysteem misschien een ironische kwinkslag onzerzijds was. Heeft zij er ooit bij stilgestaan misschien, en in de bloemetjes, dat het waarderingssysteem van verstandige bloemlezers als de heren Komrij en Molegraaf in wezen op hetzelfde neerkomt als het door HNF gebruikte systeem. Is de heer Komrij dan niet arrogant wanneer hij van de ene dichter meer gedichten opneemt dan van de andere? Of is hij een onvolprezen egalitarist, misschien? Nam de heer Komrij geen tien gedichten van de heer Claus op, tegenover slechts vijf gedichten van mevrouw D’haen en amper vier gedichten van de heer Hugues C. Pernath pp? Zou de heer Claus op de door de heer Komrij bijeengeharkte Parnassus dan misschien hoger in aanzien staan dan de heer H.C. Pernath pp, die al jaren ergens halverwege de helling, rillend in een mistflard, op de kabelbaan staat te wachten? Tsk tsk tsk, professor Rouweler. Zou een sterrensysteem van deze hiërarchiserende praktijk niet de uitkomst en zelfs de ultieme parodie kunnen zijn?
De bestselling dichter van de Waddeneilanden zou toch beter moeten weten.
Veel plezier en inspiratie nog, daar in uw Bloemendaalse duinen.
http://hotelnewflandres.wordpress.com/de-introductie/75/
(ik sta perplex….het verwijst m.i. naar Vlaamsb(l)okkerigheid, echt niet te geloven dat dit allemaal kan…)
Ga naar de website van Hotel Flandres! Zie bijgesloten foto.
Ik zou alleen al vanwege deze foto het boek boycotten. Een hakenkruis in welke context dan ook! Ik veronderstel dat een aantal dichters in deze bloemlezing ernstige bedenkingen hebben.
Als ze die nog niet hebben, dan zouden ze die nu moeten krijgen. Ook om andere redenen.
Het is een schande voor de democratie in België, dat de redactie van de bloemlezing “Hotel Flandres” deze foto lanceert op hun website en nog wel home page, introductiepagina. Is in Vlaanderen “alles” mogelijk?
Er staat geen button op hun site, voor reacties. Ik leef hier overigens niet in exile (zoals de redacteuren stellen).
Ik teken hiermee ernstige bezwaren aan zodat in elk geval iemand uit Vlaams Limburg nog een geluid maakt!
De uitgever van een dergelijk werk zou zich er ook over moeten bezinnen.
We gaan verder met de overigens (meestal) goede samenwerking Nederland – Vlaanderen: één taalgebied!!
VREDIGE Kerstdagen,
Hannie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten