[geschreven bij het herbekijken van de film The Unbelievable Truth van Hal Hartley]
a short film by hal hartley
zeg zoiets niet tegen me
hoor je niet de blaffende bloesems van de wind
zie je het teken niet op je moeders voorhoofd
de padden die aardbevingen voorspellen
luister kind, jij doet wat van je gevraagd wordt
het vuile water schatert in onze hersenen
de geliefden hebben het traag huilen verleerd
moordenaars weigeren nog langer te boeten
wat weten wij daarvan, wat hoeven wij daarvan te weten
de hotels weten niet meer waar hun hoofd staat
alle dromen hebben het einde van hun drachttijd bereikt
tuinmannen met benen aan hun lijf zijn naar Isfahan gevlucht
kom, opstaan, kinderen! of je komt te laat op school
de torenvalken paren reeds met de duindistels
het ganse jaar is het dag en nacht wintertijd
de wildste gedachten zijn door piraten geënterd
och hou op, zeurpiet, waar heb je het eigenlijk over
onze goden in de bergen zijn de tong uitgerukt
de big bang draait gek in een vicieuze cirkel
kinderen worden zonder ogen en oren geboren
en dan? wat hebben wij daarmee te maken
wij armen van geest en mensen van goede wil
[30 nov. 2008; 2:33]
Eric Rosseel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten