Poëtisch hoogtepunt

De gedichtenbundel In de stroom van de tijd van Germain Droogenbroodt is een POINT-uitgave, luxueus, harde kaft, met omslag en tekeningen van Frans Minnaert.
Droogenbroodt (°1944, Rollegem) is dichter, vertaler, uitgever en promotor van moderne internationale poëzie. Sedert 1987 leeft en werkt hij in het schilderachtige, mediterrane kunstenaarsstadje Altea (Spanje).
Hij bestudeerde de Oosterse culturen, hun filosofie en hun poëzie en verbleef talloze keren in het Verre Oosten en in India, wat in zijn poëtisch werk diepe sporen nagelaten heeft.

In de stroom van de tijd is een cruciale stap om door het creatieve schrijfproces een grotere kennis te bereiken van wat ons omringt, al dan niet zichtbaar. Deze bundel kwam tijdens twee verschillende periodes, maar op dezelfde plaats, tot stand, met name in Niglath, een dorpje in het hart van de Himalaya’s. Meteen wordt de belangrijke rol van het landschap en daarin de stroom, die een eigen klank (stem) heeft, duidelijk.

Niglath

Wees smeltende sneeuw
was je af van jezelf
Maulana Roemi

Is dit de bron
de Stem
die tussen de dunne lippen
van de rivieroever van mantra’s murmelt
of enig andere psalm?

Uit stilte ontstaat een wel
die stroom wordt

zuiver water
dat met trage schaduwen beladen
nachtwaarts voortvliedt
of naar een lichtspoor toe

- wie weet.

(blz. 9)

Zijn fijnzinnige, meditatieve gedichten verraden een poëtische virtuositeit. Zij pakken de lezer aan door hun subtiele weergave en beheerste vorm, door hun rijkdom aan verrassende beelden en metaforen.
De gedichten zijn tegelijk gevoelig en intelligent.

Vooral het tweede deel (2007) ontdoen zich de meditaties van hun meer cryptisch en abstract harnas om - zoals het water - binnen te dringen in een gebied waar diverse stromen één stroom worden en zich verenigen met de natuur in een meer mystiek dan filosofisch proces, dat overgaat van het immanente naar het transcendente.

Denkend aan Herakleitos

Alles stroomt…
Herakleitos

Water
spreek met mij
spreek met andere woorden
dan met woorden van voorbijheid
spreek niet met woorden van weleer

maar schrijf ze in het water
opdat ze eeuwig blijven

- één geworden

met het water
met àl het water.

(blz. 105)

In vergelijking met de vorige bundels lijkt mij belangrijk te vermelden dat de natuurelementen de hele bundel overheersen.

Langzaam
als een grijze, gigantische vogel
strijkt de nevel over de Himalaya’s neer

in het takwerk van een nabije boom
flakkert een exotische vogelstem op

verlicht heel even
wat reeds duister was

dooft dan licht en schaduw
de onrust van de dag.

(blz. 45)

De gedichten profileren zich gaandeweg tot een ingehouden lyrisme, ingetogen en vatbaar, waar de natuur en hert ik versmelten tot één en dezelfde stem die in de sfeer van het niet begrijpende begrijpen van de mysticus, onderkomen vindt in een gebied waar Alles zich verklaart/in het onverklaarbare.

Ongemeten blijft
het onmeetbare

Welke waarheid is waarheid
welke wijsheid, wijsheid nog

waar blijft hij
die over het licht der dagen loopt
de taal der bloemen spreekt
de dorst kent van het water
het schuiloord
van duisternis en licht

Waar blijft hij?

(blz. 165)

Niet minder belangrijk is de dialoog van deze poëzie met de beeldende kunst. De veruit belangrijkste dialoog is hier echter de dialoog die ieder gedicht uit deze bundel met de lezer aangaat

Oude liefde

Over het kronkelpad van de hoop
zoekt hij naar licht

zoekt hij

in de vervallen kamers
van het geheugen

in de laden
met verbrande vleugels

maar het komt niet, het licht

of toch

heel even flakkert het op

- als stem

(blz. 91)

De lezer vindt zijn gading ten volle in de melancholie van de gedichten, echte pareltjes van zekerheid, twijfels, gedachten en beschouwingen.


Thierry Deleu
Germain Droogenbroodt, In de stroom van de tijd, POINT International, 2008