HOTEL NEW FLANDRES:
een staaltje van NEW NARCISM
Hoewel het initiatief wat mij betreft in orde is om de Vlaamse Poëzie apart te zetten, en in de bloemetjes, vind ik de verantwoording (voorin het boek) eng en beklemmend: allereerst vind ik het getuigen van een verregaande arrogantie in waardebepaling van de hedendaagse Vlaamse poëzie om dichters in te delen in sterren: wie bij de categorie 1 ster of 4 sterren behoort.
Alsof we in een restaurant aan tafel gaan. Een degradatie van wat poëzie eigenlijk is.
Het is zelfs lachwekkend zodat ik hoop dat heel snel weer een verstandige Nederlandse bloemlezer zich gaat bezighouden met bloemlezingen, waarbij ook de Vlaamse poëzie betrokken is, zoals wel vaker. Hiervan zijn talloze voorbeelden.
Voor het goede doel: terwijl in Nederland nieuwe, jonge uitgevers bijna als paddenstoelen uit de grond schieten de laatste jaren, gebeurt in Vlaanderen helemaal niets. Nada, niente.
Al jarenlang is er een grote uitloop van Vlaams talent en Vlaamse dichters naar het Noorden, en daar zal wellicht een goede reden voor zijn. In Vlaanderen gebeurt namelijk niets. Al tiental jaren is er geen nieuws te ontdekken aan nieuwe literatuur uitgevers en stagneert de boel, en blijft alles zoals het was: niets nieuws.
De bloemlezers zijn hevig op zoek naar dichters die bijgedragen hebben aan de ontwikkelingen en vernieuwingen. Men zou beginnen met de hand in eigen boezem te steken en te onderzoeken wat de oorzaken zijn van zoveel stagnatie op alle terreinen in de Vlaamse dichtkunst en uitgeverswereld. Dichters die zich tegenwoordig willen vernieuwen: ze pakken allemaal hun koffers en verhuizen naar Amsterdam, Utrecht, Groningen.
Hotel New Flandres is een mooi boek, met veel tekortkomingen. Er ontbreekt een flink aantal dichteressen, uit België, die de laatste jaren een bundel gepubliceerd hebben. De selectie is weer typisch mannenwerk geweest. Geen vrouw behoort tot het selectie team wat ik wel heel vreemd en ouderwets vind anno 2008. In Nederland is dat gelukkig heel wat beter. Daarnaast ook een ongelijkheid in keuze: van sommige dichters zijn zeer veel verzen opgenomen, waarvan ik me afvraag wat de reden hiervan is. Van andere dichters is te weinig werk opgenomen.
Ik hoop dat spoedig in de andere helft van de Lage Landen hier een passend antwoord op komt en mij lijkt het beter om Gerrit Komrij weer in actie te zetten, om een dwarsstraat te noemen. Hij zal niet alleen Nederlandse dichters kiezen, maar denkt ook aan Vlaamse dichters.
Lange leve de Poëzie in Vlaanderen, eiland en zelfgekozen verbanning, zonder Nederland! Ben benieuwd wat hierna gebeurt.
Hannie Rouweler, Diepenbeek
(Vlaams Limburg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten