The Caballero Pipeline Company, Ltd.
Toen wilde de caballero wel es een verhelderend gesprekje hebben, en kijk es aan: daar stond een vrouw. Met vrouwen was et aardig spreken, zo werd verteld. Niks was er, dat niet werd verteld - en bijgevolg: alles wat verteld werd, was waar.
Hij spreekt d’r aan, la voix douce.
“Goeiedag mevrouw. Hebt u even?”
Hmm, even. Wat was dat, even? - ze stond op de bus te wachten. Ja, even had ze wel.
O, de caballero kende ’t wel. Zo waren er wel vele bekommernissen, en talloze verhalen daarover. Want alles werd verteld. Van Even en et Eind der Tijden.
“U weet wie ik ben,” zegde de caballero.
“Dat klopt,” knikte de vrouw: “el caballero: geboren te Mortsel, 2 februari in et Jaar des Heren 1984. Had als kind lange oren, moeilijke jeugd, talloze complexen. Zag vrouwen lachen, mensen breken, liefdes sterven. Brak zelf meermaals bijna, maar kon ternauwernood ontkomen, ook meermaals. Kent de pijn, de vreugde en de hartstocht der mensen. Ja, ik ken u, zeer wel.”
O jawel: zeer aangenaam spreken was et, met vrouwen. Et kon maar niet genoeg verteld.
“Goed, dan kunnen we vaart maken. Ik zeg maar zo: de caballero, dat is heden een bedrijf.”
“Zo? Heuglijk nieuws, naar et zich laat aanzien. Schiet et op?”
“Tja. Dat is te zeggen. We draaien momenteel nog wat verlies.”
Jan Van Loy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten