JUWEELTJE
Grijp mij, was mij, slijp mij.
Laat mij doorzichtig voor jouw oog
de kleuren spetteren van de regenboog.
Ring mij, dwing mij tot verblindend blij.
Laat mij klitten rond je lenden,
je hals omhelzen en
de gouden letters van je woord.
Ik haak een piercing in je oor
van luisteren, je navel en doorboor
met lust je tong. Mijn hart zal
kloppen in de tijdsklok aan je pols.
Laat mij niet wachten op de warmte
van je vingers, mijn lief.
Want ik wil schitteren in jouw naam.
LAAT MIJ
Laat mij gaan in de wandelgangen van je verbeelding
langs de tunnel van je rechterkamer.
Laat mij liggen in de hangwieg van je ronding
in de bedding van je slaap.
Laat mij hangen in de pijn van je afwezig zijn.
Laat mij zwemmen in de golfstroom van je woorden,
je zwijgen, je verwijten, je niet gunnen.
Jij weet dat één ding niet bestaat bij mij:
niet meer kunnen.
Laat mij los, wat slordig uitwaaien,
tussen de herfstgedeukte rozen.
Laat mij even de wurgende dorst
naar omarmen vergeten.
Laat mij vooral weten
hoe koud jij het hebt zonder mij.
Bekroond met de poëzieprijs van Maldegem 2005
Geen opmerkingen:
Een reactie posten