Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

27 juli 2007

Kindertijd - Joris Dewolf

Naar zee

Ik herinner mij nog levendig, vader
alsof het gisteren was
hoe je in de gutsende regen
met je gammele fiets naar Kortrijk reed
Om een saxofoon
Voor die knappe zoon van jou
Ik was toen zeven en de derde van de klas
de eerste die met pen en inkt mocht schrijven
de eerste die, zes maand later
op kosten van het ziekenfonds,
naar zon en zee mocht
omdat hij een zwakke gezondheid had
Moeder werd er stil van
haar gemoed schoot vol,
bij de deur bestak zij de dokter van dienst
alsof hij jarig was
jij keek over mijn linkerschouder
in de richting Dover
toen wij afscheid namen
ginder ver, een busreis van huis
waar het een privilege was te mogen blijven
bij de Zusters van Liefde


Cowboy en bandiet

Wij speelden cowboy en bandiet
met vijf revolvers en een schietgeweer,
en kwart over zes lag ik in mijn brits
te luisteren naar mijn collega's
hoe zij, luidruchtiger dan daarnet
het scenario van de dag afwerkten
Kinderen die willen studeren
moeten vroeger naar bed, zei je altijd,
en moeder, zonder meelij
bracht die wijsheid in de praktijk
't Was flink frustrerend vader
te horen hoe mijn vriendjes
verder mochten spelen
met mijn revolvers, mijn speelgoed,
al moet ik toegeven
dat dit hun voorwaarde (sine qua non) was
om met je overbeschermd kind
te willen acteren in dezelfde film


Marie

Marie naaide voor moeder
toen ik 10 was en zij over de veertig
Vaak mocht ik naar haar toe,
het vaakst op zaterdag,
welkom op wasdag zei ze toen
en klapte haar naaimachine toe
Zij had een zoon, een Algerijns type
die het huis rondliep in blauwe slip,
hij kon vlinders toveren uit dooie vliegen
grote vlinders uit grote vliegen,
wij maakten vaker jacht op dikke rosse
Marie waste mij vaak op zaterdag
in mijn nakie boven op een rieten stoel,
het handje hield zich op tussen mijn dijen
en toen mijn wijzertje klom naar kwart
gierde Marietje het uit
en riep er het buurmeisje bij
van net over de twintig
Blozend als een kriek keek ze toe
hoe ik mij ietwat schaamde
en naar de badhanddoek vroeg


Verliefd

Ik vroeg mij af waarom God
zo'n vieze manier van vermenigvuldigen
had bedacht,
toen een jongen, iets ouder dan ik
al zat hij in dezelfde klas
zei dat je vast kon komen te zitten
Ik geloofde het, ik had het zelf gezien
bij honden; buren hadden er toen
een emmer water overheen gegooid
Rond die tijd ook ontdekte ik
de meisjes. Biologisch. Op afstand
De rondingen van hun heupen
de welvingen van de borst
Eens had ik een jongen uit de buurt
met een meisje zoenend aangetroffen
Lekker, vond hij. Het leek mij niets
Misschien moest je het leren
net als het eten van oesters en tomaten
Toen werd ik verliefd, op het eerste gezicht
Een nieuwe wereld ging voor mij open
L. als stralend middelpunt
Tot moeder in mijn jas haar foto vond
en er te vierklauw mee naar háár moeder liep
Vanuit de straat parallel met hun tuin
kon ik ze zien, vader
klapwiekend met hun armen
als legkippen in de ren

Joris Dewolf

Geen opmerkingen: