Eindredactie: Thierry Deleu
Redactie: Eddy Bonte, Hugo Brutin, Georges de Courmayeur, Francis Cromphout, Jenny Dejager, Peter Deleu, Marleen De Smet, Joris Dewolf, Fernand Florizoone, Guy van Hoof, Joris Iven, Paul van Leeuwenkamp, Monika Macken, Ruud Poppelaars, Hannie Rouweler, Inge de Schuyter, Inge Vancauwenberghe, Jan Van Loy, Dirk Vekemans

Stichtingsdatum: 1 februari 2007


"VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT!"

"Niet-gesubsidieerde auteurs" met soms "grote(ere) kwaliteiten" komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen. De Overheid sluit deze auteurs systematisch uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen, omdat zij (nog) niet uitgaven (uitgeven) bij een "grote" uitgeverij, als zodanig erkend.

18 mei 2007

Bij de berg van Mozes - een waar gebeurd (reis)verhaal

L.S.,

Op de derde dag huurden wij een jeep, een kameel en een bedoeïen en trokken de Sinaï in. Aan de voet van de Mozesberg (2.285 m) gekomen, hoorde ik een stem die sprak als de donder: “Klim op tot mij. Ik zal u de stenen tafelen geven.” Ik bleef daar twee dagen en twee nachten.

Ginette bleef aan de voet van de berg op mij wachten zoals God het wilde: “Niemand zal met u opklimmen, dat er niemand gezien worde op den ganschen berg.” Toen ik terugkeerde, lag zij nog altijd aan de voet. Zoals het hoort. Wanneer de man thuiskomt en de vrouw is er niet, dan betekent dit dat zij iets slecht doet. Gaan wandelen is verkeerd, zij mag wel met het kind uit wandelen, of met de hond, maar niet alleen. De straat behoort de man toe.
“Wat heb je op die berg uitgespookt?”
Een rake woordspeling.
“Met God gepraat.”
“Over wie?”
“Over de mensen.”
“Specifiek?”
“Over de vrouwen.”
Ginette duwde de bedoeïen opzij en ging tegen de grote teen van de voet zitten. Ik haalde uit mijn binnenzak de nieuwste versie van de tien geboden en las:

1. De vrouw is thuis.
2. Dagelijks bereidt zij het eten en doet de vaat. Zij maakt de bedden op. Ze doet de kinderen naar school en haalt ze terug.
3. Maandag: wasdag; dinsdag: strijkdag; woensdag: hersteldag; donderdag: opruimdag; vrijdag: kuisdag; zaterdag: boodschappendag.
4. Zaken die de vrouw uit roeping doet: kinderen (laten) maken en ze opvoeden; vrijen, maar op de wijze van de chef; weten dat voor de man haar lichaam belangrijk is: haar uitzicht, haar gezicht, haar leeftijd, de omvang van haar borsten en de lengte van haar benen.

5. De laagste in onze maatschappij is de buitenhuiswerkende vrouw.
6. Het zesde gebod deelt de vrouwen in volgende categorieën in: de natuurlijke schoonheid, de aantrekkelijke, de zachte, de babbelaarster, de jongere, de lelijke, de frivole, de oudere, de grote, de stoute, de heks, de sexy vrouw, het muurbloempje, de werkster, de goede moeder, het verlegen meisje, de zottin, de simpele, de suffragette, de gebrilde, de intellectuele, de vuiltong, de lieve, het rotwijf en de tere.
7. Masturbatie is slecht.
8. Wat de man niet vindt bij zijn “wettige” echtgenote, kan hij vinden in een “huis van plezier”.
9. Voorhuwelijkse relaties kunnen nooit worden goedgekeurd.
10.Abortus is verboden.

Je kunt je niet voorstellen, lezer, hoe erg mijn vrouwtje te keer ging. Zij, de zachtaardige, de edelmoedige, de begrijpende, zoals Boris zegt: moeder Theresa. Zij besteeg de berg, samen met haar bedoeïen die de parasol voor haar openhield. De avond van dezelfde dag kwamen zij reeds terug. Zij had haar protestbrief aan de Heer bezorgd en rechtsomkeert gemaakt met de boodschap: “Wij willen dat U naar ons luistert!”

Beste God,
Wat is er mooier, op het eerste gezicht, dan een vrouw aan de haard? Wat is er zachter en zo hartversterkend in deze wrede wereld waarin we leven dan een vrouw die geen ander doel heeft dan diegenen die ze lief heeft te helpen leven?
Ze helpt haar man de afmattende, onmenselijke werkomstandigheden te verdragen. Om dat te bereiken houdt zij het huis schoon, maakt lekkere beetjes klaar, steekt haar zorgen weg, houdt de kinderen braaf. Ze helpt de kinderen groot worden, ze leert hun zich te onderwerpen aan de leerkracht, ze helpt hen bij het huiswerk en vraagt hun les op, ze leert ze zich aan te passen aan de maatschappij. Ze helpt de familie door de nodige stappen te doen voor het verkrijgen van pensioen en ziekteverzekering. Ze verzorgt de bejaarde ouders, houdt de kinderen van de zieke buurvrouw bij en draagt eten bij een zieke.
Indien zij dit niet zou doen, dan zou de wereld in elkaar storten.
En toch, God, namens alle vrouwen zeg ik: neen. Wij willen niet langer meer de bewaaksters zijn van een wereld die op instorten staat. Wij willen niet langer meer de verpleegsters zijn van een wereld die ziek is. Wij willen niet langer meer onze kinderen aanleren gewillige slaafjes te zijn. Wij willen niet langer meer de rol spelen van hoedsters van een slechte maatschappij. De maatschappij moet worden veranderd. Iedereen zegt het, de geestelijke als de wereldlijke macht, maar alles blijft zoals het is. Nu is het genoeg, God.
Vrouwen, verenigt u. Bepaal wat belangrijk is en eis dit eerst. Eis deze veranderingen op. Nu. Vecht ervoor!
Namerns de vrouwen.

De laatste dag van ons verblijf in Baron Resort kwam Zijn antwoord. Aangetekend. Een moëddzin bracht hem per dromedaris naar het hotel. Ginette werd aan de receptie gevraagd waar zij het reçuutje ondertekende naast de naam Ahmed al-Badawi. Voor haar en voor mij is die naam een raadsel.

Mevrouw,
Ik heb uw brief in goede orde ontvangen. Hierin komt u op voor uw seksgenoten. U vraagt dat ze een gelijke behandeling zouden krijgen zoals de man. U vergist zich, mevrouw. Heeft u enig idee van de consequenties van deze emanciperende gedachte?
Stelt u zich even voor dat de vrouw het werkende bestaan verovert. Is dit dan een overwinning? Is een verovering die tot stand komt op de voorwaarden van het patriarchaat een overwinning? Vrouwen die gedwongen worden om te worden als mannen. Is het dat wat u wilt, mevrouw? Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: de bevrijding van de vrouw zal extra kracht geven aan het mannelijke denken en aan de eenzijdige manier waarop men met de wereld en de werkelijkheid omgaat.
Wat heeft u tegen een maatschappij waarin het gezin bestaat uit een papa, een mama en de kinderen? Papa heeft een zware stem. Soms gromt hij, maar stout is hij niet. Nochtans moet je papa best niets in de weg leggen. Mama en de kinderen proberen het zo te schikken dat papa altijd tevreden is. Ze stoppen met lawaai maken als papa binnenkomt. Wanneer papa TV kijkt tijdens het eten, zwijgen allen. De jongens doen hun best om op papa te lijken: een macho uiterlijk, soms een beetje brutaal met meisjes, ze verkiezen het gezelschap van andere jongens. De kleine meisjes doen alles om papa te behagen: ze coifferen zich, zijn proper, lachen, helpen mama, brengen papa’s pantoffels of zijn sigaretten, ze zeggen dat ze een man willen trouwen die net zo is als hun papa.
Dat is een modelgezin, mevrouw. En dit modelgezin dient als model in alle omstandigheden, ook op school en in het bedrijf.
Met de meest christelijke groeten,
God

“Allahu akbar”. Allah is de grootste. Dit roept de moëddzin in Sharm El Sheikh vanaf de minaret van zijn moskee. Via luidsprekers maant hij de gelovigen tot gebed. De roep verzoekt u bovendien dringend om de stress van het Westen los te laten. Al bij de pascontrole op de luchthaven merk je dat het levensritme in Egypte niet is wat wij gewend zijn. Hier is tijd een zéér rekbaar begrip. Om frustraties te voorkomen, kun je je beter aanpassen aan het Egyptische IBM-systeem.
Insha’allah, burka en malesh. Insha’allah betekent als God het wil. Elke toezegging, elke wens, wordt ermee afgesloten. Als iets in het dagelijkse leven niet lukt, dan heeft Allah het zo gewild. Burka betekent morgen, maar eigenlijk: morgen is er weer een dag of overmorgen, natuurlijk. Trouwens, morgen kan ook volgende week zijn, of nooit. Malesh: geeft niets, wind je niet op. Blijf kalm.

Thierry Deleu

Geen opmerkingen: